روزنوشته‌های زهرای گیلانی

روزها هنوز هم همانقدر گرم و شیرین اند...

تو را به رویایت میرساند

و خودش ، روشنایی را

با تمام وجود تحویل می‌دهد...

تحویلِ همان پاسبانِ می‌دهد

و چراغ قوه به دست، می‌رود تا

خودش را به مقصد روزِستان برساند

روزستان؟ 

همان دیارِ روز است و آنجا متولد شده..

هر روز همین مسیر را پیاده می‌رود و برمی‌گردد...

خسته میشود؟

چرا شاید بشود

اما عاشق است،

عاشق نور تاباندن به زندگ  آدمها 

او می‌خواهد که

 تو را به نور زندگی برساند...

به خودت...🪻

     به رویاهای پر فروغِ ذهنت...✨️✨️